خانه‌ای برای ناشنوایان؛ با این 6 اصل طراحی داخلی
توجه به نیازهای افراد ناتوان و یا کم توان مانند نابینایان؛ ناشنوایان و یا معلولان از اصول مهم طراحی فضاهای داخلی و معماری است. در یک خانه معمولی که افراد آن سالم هستند؛ توجه به برخی از نیازها ضرورت ندارد. ولی در خانه‌ای که فردی یا افرادی ناشنوا و یا کم شنوا هستند؛ لازم است طراحی فضاها با توجه به نیازها و توانایی افراد طراحی شود. به مناسبت روز جهانی ناشنوایان (30 سپتامبر)، در این مطلب در مورد معماری و طراحی داخلی مناسب ناشنوایان صحبت خواهیم کرد.
معماری و طراحی داخلی مناسب افراد کم شنوا
بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت 5% از جمعیت جهان؛ دچار ناتوانی شنوایی هستند. و این ویژگی بر اساس میزان شنوایی؛ درجه‌بندی مختلفی دارد. این افراد به جای شنیدن کامل صداها و تشخیص بسیار از محرک‌ها؛ بیشتر به دیدن و لمس کردن متکی هستند. در نتیجه در طراحی داخلی باید به این موضوع توجه زیادی شود. در ادامه اصول طراحی مناسب برای افراد ناشنوا را بخوانید.
1. طراحی راهروهای عریض
در طراحی راهروهای باریک بپرهیزید. افراد ناشنوا نیاز به دیدن فضای گسترده‌ای دارند. راهروهای پهن‌تر به عبور افراد دیگر از کنار این فرد و راحتی در لب‌خوانی و دریافت پیام‌های مختلف کمک می‌کند. راهروهای پهن حفظ ارتباط چشمی با دیگران را امکان‌پذیر می‌کند.
2. طراحی فضاهای باز
در طراحی فضاهای داخلی و همچنین چیدمان؛ باز بودن فضا اهمیت زیادی دارد. هر چه موانع برای برقراری ارتباط چشمی کمتر باشد؛ افراد ناشنوا بهتر می‌توانند ارتباط برقرار کنند. مثلا بهتر است آشپزخانه به شکل پلان باز طراحی شود. بهتر است به جای دیوارها و گوشه‌های زاویه‌دار و بسته از زوایای منحنی استفاده شود.
3. فضایی آکوستیک بسازید
هر نوع صدا اضافی و لرزش، باعث کاهش تمرکز افراد ناشنوا و کم‌شنوا می‌شود؛ در نتیجه طراحان باید از ورود هرگونه صدای اضافی به فضا جلوگیری کنند.
پنجره‌های دوجداره: برای اینکه کمترین سروصدا به داخل خانه برسد؛ از پنجره‌های دوجداره استفاده کنید. همچنین برای آکوستیک شدن بیشتر می‌توانید به پرده‌های ضخیم و یا درزبندی پنجره‌ها فک کنید.
سقف: کاهش پژواک و اکوی صدای در خانه‌ی مناسب ناشنوایان لازم است. سقف بلند باعث ایجاد اکو می‌شود و این موضوع روی عدم تمرکز افراد ناشنوا و کم‌شنوا موثر است. در نتیجه بهتر است در خانه‌های با سقف بلند؛ ازکاشی‌های آکوستیک استفاده شود. و یا بافت مخمل را در قسمتهایی از دکوراسیون داخلی به کار ببرید تا جلوی اکوی صدا را بگیرد.
کفپوش: کف کاشی و یا سرامیک در عین حال که می‌تواند به صدا کردن دیگران با استفاده از ضربه زدن به آن، برای افراد ناشنوا مناسب باشد؛ ولی باعث ایجاد پژواک هم می‌شود. کفپوش‌های نرم‌تر مانند پی‌وی‌سی و یا فرش پژواک فضا را کاهش می‌دهد.
4. نورپردازی در خانه مناسب ناشنوایان
از آنجایی که افراد ناشنوا به دیدن و تماس چشمی متکی هستند؛ در نتیجه وجود نور کافی اهمیت زیادی پیدا می‌کند. بهتر است میزان نور کافی و به صورت ثابت در همه فضاها طراحی شود. نورپردازی مخفی یا توکار روش مناسبی برای کاهش ایجاد نورهای زننده و خیره کننده است.
5. رنگ در طراحی داخلی خانه ناشنوایان
رنگ از طریق حس بینایی درک می‌شود؛ در نتیجه ابزاری بسیار مناسب برای طراحی داخلی خانه افراد ناشنواست. در طراحی و انتخاب رنگ این فضاها از رنگ‌های بسیار متنوع، براق و زننده استفاده نکنید. بهتر است رنگ‌های ملایم و خنک که باعث حواس پرتی نمی‌شوند؛ به کار گرفته شوند.
6. هشداردهنده‌ها در طراحی خانه مناسب ناشنوایان
بسیاری از آگاهی‌های ما از طریق صداها، آژیرها و هشدار دهنده‌ها ایجاد می‌شود. در طراحی فضاهای داخلی مناسب ناشنوایان و کم شنوایان تکنولوژی‌های خاصی به کار گرفته می‌شود. به طور مثال برای همه‌ی هشدارهایی مانند زنگ در؛ هشداردهنده آتش‌سوزی، نشانگر مونوکسید کربن، آلارم ساعت، هشدار گریه کودک و… از تکنولوژی‌های مخصوصی که از طریق نور و یا لرزش کار می‌کنند وجود دارد.
کلام آخر:
توجه معماران و طراحان داخلی به نیازهای افراد با ویژگی‌های خاص ضروری است. نکته‌ها و اصول لازم برای طراحی خانه مناسب افراد ناشنوا را؛ در این مطلب بیان کردیم. مطمئنا اصول جزئی زیادی برای هریک از فضاهای مختلف وجود دارد که لازم است طراحان آن‌ها را در نظر بگیرند.