آرامگاه و موزه مولانا؛ سماع زیر گنبد فیروزه‌ای
مولانا جلال‌الدین بلخی شاعر و عارف بزرگی که نه تنها در ایران، بلکه در دنیا شناخته شده است. مولانا را به نام‌های مولوی و رومی هم می‌شناسند. امروزه آرامگاه این عارف و شاعر بزرگ ایرانی در شهر قونیه ترکیه قرار دارد. در این مطلب راجع به بنای آرامگاه این شاعر بزرگ صحبت می‌کنیم.
تاریخچه آرامگاه مولانا
مولانا در دوران سلطنت سلجوقیان زندگی می‌کرد. همسر امیر سلیمان سلجوقی دستور ساخت بنایی روی مقبره مولانا را می‌دهد. این بنا یک گنبد مخروطی شکل فیروزه‌ای دارد که ویژگی شاخص این آرامگاه است. این آرامگاه در سال 1274میلادی ساخته شد و در سال 1854 میلادی؛ بخش‌هایی به آن اضافه شد. سال‌ها بعد یعنی در سال 1926 این بنا تبدیل به موزه شد و امروزه به نام موزه مولانا معروف است.
معماری موزه و آرامگاه مولانا
مقبره مولانا توسط معمار مشهور بدرالدین تبریزی ساخته شده است. چندین دروازه به نام‌های مختلف؛ دیویسان، توربی و.. به سمت محوطه مقبره مولانا وجود دارد. پس از ورودی‌ها به حیاطی بزرگ و مرمرین می‌رسید. قدیمی‌ترین بنا، همان مقبره مولانا است. در بخش‌های دیگر فضایی برای درویشان وجود دارد که به آن مطبخ درویشان می‌گفتند. امروزه در این بخش آموزش رقص و سماع انجام می‌شود. یک حوض بزرگ در محوطه این موزه قرار دارد که به چشمه شستشو یا تزکیه شناخته می‌شوند.
مقبره خانوادگی مولانا
زمین آرامگاه مولانا در گذشته یک باغ بزرگ بوده است. جالب است بدانید که این مقبره؛ محل دفن پدر مولوی و چند تن از مریدان او است. و پس از مولانا همسر و فرزندان وی هم همانجا دفن شدند. بالای این آرامگاه خانوادگی؛ دو گنبد بزرگ قرار دارد. بر روی قبر مولانا پارچه‌ای فاخر که با آیاتی از قرآن و گلدوزی تزئین شده است قرار دارد. اشیا و بخش‌های قدیمی زیادی در این مقبره وجود دارد که توجه بازدیدکنندگان را به خود جلب می‌کند.
کلام آخر:
موزه مولانا به نام کابای هدرا یعنی گنبد سبز شناخته می‌شود. مقبره و موزه مولانا از بخش‌ها مختلفی مانند مطبخ، اتاق آرامگاه، اتاق تلاوت و محل برگزاری مراسم تشکیل شده است.